HARRIM (Olvido)
Nëse më vret
tani
asnjëherë nuk do ta dish
çfarë është harrimi.
Dje unë të vrava sërish.
AJO IKEN (Ella va)
Ajo ikën
duke çarë ajrin,
duke zhveshur horizontin,
rikthen copëzat e harresës
kur dallgëzon buzëqeshjen
mbi mermerin e pasqyrës.
Ajo e lidh misterin si rripin e mesit,
kreh qelibarët
që durojnë furtunat,
ujit jaseminët
të larë me padrejtësi,
në buzët e saj
pikturon pafundësinë,
ndërkohë që ndërton dritaret
me dushqet përreth.
Ajo ikën
duke pjekur durimin
dhe duke u rrëmbyer
nga shtrati i saj transparent.
